Wie ben ik
Wie ben ik
Een adviseur met een verhaal
Mijn naam is Alma Krivdic. Toen ik veertien jaar was, vluchtte ik samen met mijn ouders uit Bosnië. De oorlog, het vluchten en opnieuw een thuis vinden in Nederland hebben mijn kijk op vrijheid, (persoonlijk) leiderschap, kwetsbaar opstellen en leren beïnvloed.
Ik heb geleerd dat niets vaststaat en dat er vele mogelijkheden en kansen zijn, ook wanneer je deze niet op het eerste gezicht ziet. Ik heb geleerd dat er altijd mensen zijn die je helpen, die in je geloven en je kansen bieden.
Mijn verhaal
Toen ik eind 1993 in Nederland aankwam, beheerste ik de Nederlandse taal niet en startte ik mijn schoolcarrière in een ISK ( internationale schakelklas) gesitueerd op een praktijkschool. De mentor van deze schakelklas was snel positief over mijn ontwikkeling. Na drie maanden schakelklas wilde ze mij laten doorstromen naar het hoogste niveau van een van hun andere locaties, namelijk de 2e klas MAVO.
In de tijd dat er niet zoveel werd getoetst als tegenwoordig en de taal een barrière vormde om goed te toetsen, waren mijn schoolresultaten, de observaties van mijn mentor en haar onderbuikgevoel het instrumentarium om haar advies voor doorstroom te onderbouwen. Dit was geen gemakkelijke taak. Haar collega’s verklaarden haar voor gek. Het was onmogelijk om een kind dat zo kort in Nederland was, naar 2 MAVO door te sturen. Het was niet slim, te grote overgang, niet haalbaar. Maar mijn mentor liet zich niet stoppen en bleef kijken naar het kind, in dit geval naar mij. Ze bleef geloven dat het mogelijk was en dat de vraag alleen was hoe het uit te voeren. Ze kreeg haar collega’s mee. Er werd meegedacht hoe ik het met de talige vakken moest doen en hoe ik de vreemde talen moest aanpakken die erbij kwamen. Samen namen ze verantwoordelijkheid voor mijn ontwikkeling en leren. Mijn succes werd ook hun succes.
Ik stroomde door naar de MAVO, ging naar de HAVO, ronde een HBO af en heb inmiddels ook een master behaald. Zonder de toewijding van mijn mentor, haar denken in mogelijkheden en haar lef was mijn pad anders geweest en had ik ongetwijfeld veel harder moeten knokken om te komen waar ik nu ben.
Mijn missie
Mijn missie is om bij te dragen aan de ontwikkeling van de onderwijsorganisaties, waarin leerkrachten zoals mijn mentor voor de leerling en elkaar van betekenis zijn.
Ik wil helpen organisaties te creëren, waarin de autonomie, professionaliteit van leerkrachten en ontwikkeling van het kind voorop staan. Waarin er lef is, openheid. Waarin we vrijheid voelen om vragen te stellen, om elkaar uit te dagen een beter mens, een betere leerkracht te zijn. Waarin er samen geleerd wordt en in mogelijkheden wordt gedacht.
Waarin processen de medewerkers dienen, en niet andersom.
